دروغ سنجی با استفاده از fMRI
fMRI یا MRI کارکردی، تکنیکی است که برای مقاصد متعدد استفاده می شود؛ این روش نشان دهنده میزان استفاده اکسیژن توسط مغز است؛ در نتیجه امکان شناسایی بخش هایی از مغز که در طول انجام یک کار خاص اکسیژن بیشتری مصرف می کنند، فراهم می شود. به این پارامتر، پاسخ همودینامیکی وابسته به سطح اکسیژن خون یا BOLD میگویند. نخستین مدل تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) توسط ریموند دامادیان و همکارانش در سال ۱۹۷۶ ساخته شد. با اختراع این تکنیک، فیلد تحقیقات آناتومی با ارائه تصاویر زمان واقعی و سه بعدی از اندامهای انسان دچار انقلاب شد. این روش همچنین در توسعه داروها، و بسیاری از زمینه تحقیقات دیگر مورد استفاده قرار میگیرد.
مطالعاتی که با استفاده از fMRI انجام گرفته است نشان میدهد که این روش پتانسیل بکارگیری به عنوان یک روش دروغ سنجی را دارد. در حالی که پلی گراف تغییرات فعالیت در سیستم عصبی محیطی را تشخیص می دهد، fMRI توانایی تشخیص دروغگویی در “منبع سیستم” را دارد. برای استفاده از fMRI به عنوان دروغ سنج، یک نوار مغناطیسی به عنوان اسکنر بر روی سر فرد مورد آزمایش قرار می گیرد. اجماع فعلی بر این است که در حالت برخورد با انتخاب اجباری که در آن فرد یا حقیقت را بیان می کند یا بلافاصله دروغی سرهم می کند، این دروغ را می توان به دلیل افزایش فعالیت لوب پیش-پیشانی و آهیانه ای تشخیص داد. به طور دقیق تر، در فرآیند تولید دروغ های خودبخودی، کورتکس های پیش-پیشانی inferolateral و میانی، افزایشی در مجموع فعالیتهایشان (که شامل سرکوب پاسخ درست و همچنین تولید دروغ قابل قبول است) نشان می دهند. به دلیل اینکه fMRI میزان استفاده از اکسیژن توسط مغز را نشان میدهد، امکان شناسایی بخش هایی از مغز که در طول یک کار خاص استفاده بیشتری از اکسیژن دارند را فراهم میکند. با مطالعه تصاویر مغز، محققان قادر به نقشه برداری از روش سیستماتیک مغز برای شروع فعالیت یا تصمیم گیری میشوند .
